تاریخچه شهر دهدشت (بلادشاپور)

مورخ ! زدهدشت سخــن باز کن

سخن ها زتاریخــــــــش آغاز کن   
که دهدشــــت شهری بدآراسته   
پرازثروت ومایه و خواســــــــــــته
نشیمنگهی بهردانشـــــــــــوران 
بهربرزن و  کوی مــــــــــردان دین
که بودند بر دین پــــــژوهان امین
بهرجای آن مسجـــــــــــدوخانقاه
نشیمنگه مردمی نیک خـــــــــواه
بیا ای که داری تو علم وهنــــــــر
به دهدشـــــــت و پیشینه آن نگر
براین شهر که بینی تو  ویرانه ها
بهم بافته کوچه و خـــــــــانه ها
که باشندزدور کهــــــــــن یادگار
بناهای ویران دوصــــــــــدتاهزار

بهرجای بازارو کاروانســـــــــرای 

سرای تجــــــــــــــارت بهرجابپای

به هرجای بینی بلنــــــــدخانه ای
که بودست از بهر فــــــــــرزانه ای
بهرکوی امامــــــــــزاده ای ساخته
بناها به گنبــــــــــــــــــــدبیاراسته
که گنبدنشانی ز اســــــــلام ودین
نشانی ز ادوار دیـــــــــــــــــن مبین
بهرجای شهر  افکنی دیـــــــــــدگان
بودخـــــــــانه در خانه هایی نهــــــان
به سبک گذشــــــــــــــته بگشتندپا
چه حجره چه خانه چه دیــــــــگر بنا
که این شهر شهری است دیرینه پا
زدور صفــــــــــــــوی است آن را بنا
به بگذشته این شـــــــــهر آباد بود
همه مردمش خـــــــــرم و  شادبود
زهرجای و هرشهردوصدکـــــــــاروان
به دهــــــــــدشت گشتند دایم روان
زدورصفــــــــــویه تا زنـــــــــــــــــدیان
بده شهر دهدشت شهری جـــــــوان
اما زآن سپس دور قاجـــــــــــــــاریان
پدیدآمد و شدنگون زنــــــــــــــــــدیان
به دهدشت شد هــــرج و مرجی پدید
که آن سان کسی هرج و مرجی ندید
سرســــــــــــــروران گشت ناگه نگون
همه شهر شد غارت و قتـــــل و خون
پراکنده گشتند همه مـــــــــــــردمان
به شهر کس نمانده زپیروجـــــــــوان
بشد شهر دهدشــــت ویران چنیـن
زمردم تهی گشت این ســــــرزمین
به سیر و به گشت است این روزگار
نماندبجا جز خـــــــــــــــــــــــداوندگار
گهی شهر آباد و گاهی خـــــــــــراب
گهی بستر خشک و گاهی پـــــــرآب
 مجیدی ! به قرآن بخوان آیه فاعــــتبر
که از گشت گیتی شوی باخبـــــــــــر

               سراینده :زنده یاد نورمحمد مجیدی کرایی